SHALU shalu

தன் முகத்தில் ஏற்படும் மாறுதல்களை முயன்று அடக்கிக் கொண்டு, தன் மகளும், அவளது நாத்தனாரும் செய்த உபசரிப்பை ஏற்று,”அப்பறம் சம்பந்தி, ரிசப்ஷனை எப்போ நடத்தலாம்?” எனச் சந்திரதேவ்விடம் கேட்டார் கனகரூபிணி. “எல்லாருக்கும் பொதுவான தேதியில் வச்சுக்கலாம் சம்பந்தி” என்று அவருக்குப் பதில் சொன்னார்...

“ஆமாம் ப்பா. நம்மளோட சேர்ந்து எல்லாருமே அதைக் கவனிச்சாச்சு!” என்று தன் தந்தையிடம் தெரிவித்தான் காஷ்மீரன். “ம்ஹ்ம்… அங்கே நீ பத்திரிக்கை வைக்கப் போனியே? அப்போ இப்படி ஏதாவது நடந்துச்சா?”என அவனிடம் கேட்டார் சந்திரதேவ். “யெஸ் ப்பா” என்றவன், தானும், அந்தக் கவிபாரதியின் மகன் ஸ்வரூபனும், உரையாடிக்...

“என்னடி, ஆரத்தி எடுத்தாங்களா? இல்லையா?” என்று மகளை அதட்டினார் கனகரூபிணி. “இல்லை…ம்மா” எனத் தயங்கியபடியே அவரிடம் உரைத்தாள் மஹாபத்ரா. “என்ன? அங்கே அவ்வளவு வேலைக்காரவங்க இருக்காங்க! அதுவும் அனுபவசாலிகளாக இருந்தாங்களே! அவங்க யாருமே அதைப் பண்ணலையா? அந்தப் பொண்ணு ருத்ராக்ஷியும் எதுவும் செய்யலையா...

மணமக்களைச் சந்திரதேவ்வின் வீட்டிற்கு அனுப்பி வைத்தப் பிறகு தான், அங்கே மாப்பிள்ளையின் தாய் உயிருடன் இல்லை என்பதும், வேறு எந்த நடுத்தர வயதுடைய பெண்மணியும் இல்லை என்பதையும் காலம் கடந்து உணர்ந்தார் கனகரூபிணி. மகளைக் கண்ணீருடன் புகுந்த வீட்டிற்கு அனுப்பி வைத்து விட்டு, அந்த வருத்தத்திலும், உடல்...

அதைக் கேட்டதும், தன்னுடைய மகனிடம் சென்று, விஷயத்தைக் கூறினார் கவிபாரதி. “ஓஹோ! அப்படியா ம்மா? சரி போயிட்டு வாங்க” என்று தன்னுடைய அன்னைக்கு அனுமதி அளித்தான் ஸ்வரூபன். அதேபோலவே, தன் கணவர் வித்யாதரனிடம் சென்று, விஷயத்தைக் கூறி அனுமதி பெற்றுக் கொண்டார் மிருதுளா. அவர்களுக்காக கார் அனுப்பி இருந்தார்...

ருத்ராக்ஷியோ, தன் தமையன், அண்ணி மற்றும் தந்தைக்கான உணவைச் செய்யும் வேலையில் இறங்கி விட்டாள். இங்கோ, தனியொரு வீட்டில் தங்கியிருந்த, அவளது விருந்தினர்களுக்கு இடையே அவளுடைய புராணம் தான் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. “ருத்ராக்ஷியோட அண்ணன் கல்யாணமே இப்படி ஜரூராக நடந்திருக்கே! அந்தப் பொண்ணோட கல்யாணத்தை...

மணமகளின் வீட்டிற்குப் போனவர்கள், அக்கடாவென முதலில் ஓய்ந்து அமர்ந்து விட்டனர். ஏனெனில் அந்தளவிற்கு ஓய்வின்றி திருமண வேலையைப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார்கள் அல்லவா? “எல்லாருக்கும் குடிக்க ஏதாவது கொண்டு வரச் சொல்றேன். இருங்க. ஆனால் மாப்பிள்ளைக்கும், பொண்ணுக்கும், முதல்ல பால், பழம் கொடுக்கனும்”...

அதைக் கேட்ட மஹாபத்ராவோ,”வெல்கம் டூ மை லைஃப் காஷ்மீரன்!” என்று கூறி இதழ் விரித்துப் புன்னகைத்தாள். “ஹாஹா… தாங்க்யூ டார்லிங்!” என்று அவளிடம் காதலுடன் மொழிந்தான் ஆடவன். அப்போது தான், மஹாபத்ராவின் நண்பர்களும், அவளுடன் பணிபுரியும் சக ஊழியர்களும், அங்கே வந்திருந்தார்கள். அவர்களை வரவேற்று அமர வைத்து...

தனது தமையனின் திருமணத்திற்கு வந்து விட்டு இவர்கள் தங்களுக்குள் சண்டையிட்டுக் கொள்கிறார்களே! என்ற திகைப்புடன் மஹாபத்ராவிடம் சென்றாள் ருத்ராக்ஷி. அவளது திகைத்த தோற்றத்தையும், குழப்ப மனநிலையையும் மஹாபத்ரா புரிந்துணர்வு கொள்ளும் நிலையில், இருக்கவில்லை. அவளது கழுத்தில் தாலி ஏற இன்னும் சில...